شرکت آلومراد با نماد بورسی «فمراد» در اسفند ۱۴۰۰ حدود ۱۹۰۰ تن بیلت و راد آلومینیومی تولید کرد و به مجموع درآمد ۶۸ میلیارد تومانی دست یافت. نسبت به بهمن‌ماه میزان تولید محصولات ۱۱%، میزان فروش ۲۵%، درآمد کل فروش ۹۰% و متوسط قیمت فروش غیرکارمزدی ۱۲% افزایش یافت.
روند ماهانه
فعالیت شرکت آلومراد در زمینه تولید و فروش عادی و کارمزدی مفتول یا راد (Rod) و بیلت (Billet) آلومینیومی در دو نوع خالص و آلیاژی است. «فمراد» قبلاً تولید ورق آلومینیومی را نیز در کارنامه کاری خود داشته است.
در سال ۹۹ راد آلومینیومی عمده درآمد را تشکیل داده بود اما از زمستان همان سال درآمد کارمزدی بیشتر جلب توجه می‌کرد که این وضعیت تا مرداد ۱۴۰۰ ادامه داشت.
از شهریور ۱۴۰۰ و به خصوص با شروع آذرماه درآمد شرکت به شدت رشد کرد تا جایی که در اسفندماه به ۶۸ میلیون تومان رسید و آلومراد که تجربه موفقی در زمینه تولید عادی یا غیرکارمزدی نداشت یکبار دیگر شانس خود را امتحان کرده است.
از مهر ۱۴۰۰ و بعد از بازاریابی‌های انجام شده با کشورهای همسایه و اخذ سفارش بیلت صادراتی، کسب و کار آلومراد وارد فاز جدیدی شده به طوری که ۸۷ درصد درآمد زمستان از طریق صادرات حاصل شد.
در پاییز ۱۴۰۰ قیمت فروش بیلت صادراتی بیشتر از داخل کشور بود اما در زمستان قیمت بیلت داخلی از بیلت صادراتی فراتر رفت و احتمالاً حاشیه سود فروش آن در گزارش بعدی برتری یابد.
کوره ۴۰ تنی از سال ۹۳ فعالیتی نداشت و از مدار خارج شده بود اما در سال ۱۴۰۰ مورد بازسازی اساسی قرار گرفت و بعد از شروع به کار آن فرصتی فراهم شد تا کوره ۲۰ تنی نیز در اواخر مردادماه تعمیر گردد.
بدین ترتیب بعد از افزایش ظرفیت خطوط تولید و فزونی یافتن سفارشات مشتریان از آذرماه، به نظر می‌رسد به دنبال آن آلومراد بیش از پیش بتواند از ظرفیت ایجاد شده استفاده کند.
قیمت‌های فروش بر اساس قیمت‌های روز بازار و مذاکره با مشتریان و تلاش در جذب و حفظ مشتری در بازاری رقابتی تعیین می‌گردد. متوسط قیمت‌ها در چندماه اخیر در مسیر صعودی پیشروی کرده و به حدود ۹۰ میلیون تومان برای هر تن بیلت و راد رسیده است.
با توجه به رشد شدید قیمت آلومینیوم ناشی از تغییر و تحولات جهانی نیاز است که نرخ فروش حتی با شدت بیشتری افزایش یابد تا تلاش شرکت به نتیجه مطلوب برسد.
تولید محصولات کارمزدی در سال ۹۷ زیان‌ده بود اما حاشیه سود ناخالص به تدریج تا ۵۰ درصد در سال ۹۹ رسید که بعد از آن دوباره کاهش یافت و در پاییز ۱۴۰۰ حدود ۱۲ از کارمزد دریافتی به عنوان سود ناخالص شناسایی شد.
گفتنی است کارمزد تولید هر تن راد معمولی در اسفند ۱۴۰۰ به طور متوسط یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان بود و بیلت و راد آلیاژی در حدود پنج میلیون تومان به ازای هر تن درآمد کارمزد نصیب شرکت کردند.
روند فصلی
تأثیرات نوسان در قیمت مواد اولیه (شمش آلومینیوم) و همچنین نوسانات نرخ ارز در بازار باعث شد آلومراد به تولید کارمزدی روی بیاورد و به تأمین مواد اولیه توسط مشتریان اکتفا کند.
از پاییز ۱۴۰۰ تمرکز شرکت مجدداً به تولید غیرکارمزدی معطوف شده اما این‌بار صادرات حداکثری محصول بیلت آلومینیومی در دستور کار قرار گرفته است.
این شرکت بخشی از نیازهای سهامدار عمده خود یعنی شرکت آلومتک (مالک ۵۰ درصدی) را تأمین می‌کند (حدود ۲۵ درصد از فروش).
همانطور که مشخص است پس از وقفه‌ای که در تولید عادی (تأمین مواد اولیه) رخ داد ثبات نسبی متغیرهای اقتصادی و رشد قیمت آلومینیوم شرکت را بدان داشت تا پس از تعمیراتی که در دو کوره خود صورت داد با توان بیشتری به تولید بپردازد.
تولید غیرکارمزدی در سال‌های قبل بیشتر به راد اختصاص داشت اما در سال ۱۴۰۰ توجه ویژه‌ای به محصول بیلت و آن هم با هدف صادرات صورت پذیرفت.
از اواخر سال ۹۸ تولید کارمزدی شدت بیشتری پیدا کرد و به سطح سه هزار تن در فصل رسید که علی‌رغم رشد تولید عادی بیلت در دو فصل قبل کماکان با همان شدت ادامه دارد.
سیاست تولید کارمزدی علاوه بر تقلیل مشکلات ناشی از انحراف پیش‌بینی‌ها، باعث کاهش مطالبات و منابع نقدی شرکت نزد مشتریان شده و سرمایه در گردش شرکت به منظور تأمین هزینه‌های جاری و همچنین بازسازی کوره‌ها فراهم گردیده است.
مفتول یا راد آلومینیومی از اواخر سال ۹۶ جای خود را در میان تولیدات باز کرد و تا تابستان ۹۸ به ۷۳ درصد از تولید فصلی رسید و پس از آن این سهم کاهش یافت که در زمستان ۹۹ به نزدیک یک درصد رسید.
بیلت از تابستان ۱۴۰۰ دوباره پایش به خطوط تولید باز شده و در زمستان ۳۱ درصد از تولیدات شرکت را تشکیل داده است.
در زمانی که عمدتاً محصولات خود شرکت به فروش می‌رسید حاشیه سود عملیاتی زیر چهار درصد بود و از زمستان ۹۹ تا تابستان سال بعد برای مدتی توجه شرکت به تولید کارمزدی یا امانی معطوف شد که حاشیه سود ناخالص بالاتری داشت اما هزینههاى فروش، ادارى و عمومى بیشتر به چشم می‌آمد.
دستورالعمل حاکمیت شرکتی باعث شد در سال ۹۹ سهام شرکت اصلی (آلومتک) واگذار گردد و حدود ۱۸ میلیارد تومان سود غیر عملیاتی از این محل شناسایی شود.
ضعف قدرت چانه‌زنی در شرایط فروش سال‌های قبل به دلیل رقابت موجود باعث شد آلومراد تجربه موفقی در رسیدن به سود ثابت و پایدار نداشته باشد؛ عدم تقاضا برای عرضه‌های مفتول و بیلت آلومراد در بورس کالا در سال ۱۴۰۰ مهر تاییدی بر این ماجراست.
تعمیرات اخیر علاوه بر افزایش ظرفیت تولید شاید باعث حذف برخی از هزینه‌های اضافی شود و حتی اگر این اتفاق نیافتد با افزایش نقدینگی حاصل از فروش صادراتی و ارزی که به دست می‌آید می‌توان برنامه‌هایی جهت افزایش کیفیت خطوط تولید اتخاذ کرد تا بهای تمام شده محصولات کاهش یابد و تولید در این بازار سخت و رقابتی صرفه اقتصادی داشته باشد.
